Covid kost EU-studenten hun Nederlandse stufi
Geen baan, geen beurs
Covid kost EU-studenten hun Nederlandse stufi
Als financieel zelfstandige student wist de Tsjechische Tereza Kubistova heel goed dat ze minimaal 56 uur per maand moest werken om in aanmerking te komen voor studiefinanciering van DUO. Dus kluste ze naast haar master culturele geografie tachtig uur per maand bij in een hotel. Maar toen kwam de coronapandemie en was ze in een keer beide inkomstenbronnen kwijt.
Het hotel sloot z’n deuren aan het begin van de lockdown in november. Omdat ze een nulurencontract had, kreeg ze geen salaris meer. En toen haar contract kort daarna afliep, raakte ze ook nog haar stufi kwijt.
In de hoop dat DUO rekening zou houden met de coronacrisis, deed ze een nieuwe aanvraag. ‘Ik kreeg te horen dat ik geen financiering kan aanvragen als ik geen werk heb. Mijn verzoek werd afgewezen’, vertelt ze.
Eisen
Inwoners van landen in de Europese Unie, de Europese Economische Ruimte en Zwitserland die in Nederland studeren, kunnen studiefinanciering krijgen. Maar dan moeten ze wel 56 uur per maand werken, zegt DUO-woordvoerder Martijn Grimmius – pandemie of niet.
In sommige gevallen kan de overheidsinstantie flexibeler zijn. DUO kijkt naar de uren die gewerkt zijn voor maart 2020. Als je daarna onder de grens van 56 uur komt door corona, dan behoud je je recht op studiefinanciering, aldus Grimmius. Maar dat geldt alleen als je nog een arbeidscontract hebt.
Tijdelijk contract
Door deze regeling kreeg de Bulgaarse Denitsa Prodanova van maart tot eind juni vorig jaar gewoon studiefinanciering. De student journalistiek had begin maart net een contract voor vier maanden getekend bij een restaurant. Twee weken later moest de zaak noodgedwongen sluiten.
‘Ik was heel bezorgd dat ik mijn stufi kwijt zou raken omdat ik niet betaald kreeg door het restaurant’, zegt Denitsa. Maar hoewel ze geen uren maakte, kon ze met een brief van haar werkgever wel bewijzen dat dit kwam door de pandemie.
Verwarrend
Tereza daarentegen raakte haar stufi vrijwel meteen kwijt, omdat haar contract afliep kort nadat het hotel dicht ging. Ze was al voor maart met haar baan begonnen en werkte altijd meer dan 56 uur, maar dat maakte geen verschil.
‘Heel irritant en verwarrend’, zegt ze over de gang van zaken bij DUO. ‘Ik heb uiteenlopende antwoorden gekregen op mijn vragen. Ik heb het idee dat het daar nogal een zootje is.’
Horecabanen
Tereza solliciteert wel op vacatures, maar ondanks haar zeven jaar werkervaring heeft ze nog geen nieuwe bijbaan gevonden. Internationale studenten werken vaak in de horeca en dus worden zij extra hard geraakt door de lockdown.
Tereza moest uiteindelijk haar ouders om geld vragen om verder te kunnen gaan met haar master.
Door de financiële rompslop naast haar studie is Tereza helemaal uitgeput, zegt ze. Ze heeft zelfs nog gewerkt toen ze haar arm gebroken had, om maar aan het minimum aantal werkuren te komen. ‘Ik was stomverbaasd dat dit is hoe je behandeld wordt bij DUO, ook al heb je alles gedaan wat in je macht ligt.’