Blob-blob-blob

Foto Reyer Boxem

Blob-blob-blob

Ze heeft er stilletjes een paar kilo bijgekregen, dus besluit student-columnist Bente van Leeuwen de sportschool weer eens op te zoeken. Dat pakte wat anders uit dan ze hoopte.
Door Bente van Leeuwen
26 november om 9:17 uur.
Laatst gewijzigd op 22 november 2020
om 16:18 uur.
november 26 at 9:17 AM.
Last modified on november 22, 2020
at 16:18 PM.

November, je viel me zwaar.

November is zo’n maand waarin je nog niet aan je zomerlijf hoeft te werken, maar je ook weet dat de feestdagen, en daarmee de extra kilo’s, er weer aankomen. Zo’n maand waarin je hoopt dat de speciaalbiertjes van het zomerterras niet meer zichtbaar zijn. Zo’n maand waarin comfortabele, verhullende truien weer uit de kast gehaald worden.

Onderuitgezakt tel ik drie buikvetribbels. Blob-blob-blob. Mijn weegschaal heeft nu al een poosje een afwijking van twee kilo. Ik vertel mezelf dat het komt doordat ik net weer aan de pil begonnen ben: ik hou gewoon wat extra vocht vast. Geen vet, vocht. Vocht is onschuldig. Even flink plassen en ik ben weer de oude.

Dan stuurt de sportschool me een e-mail met rankings van de afgelopen maand. Zonder te kijken weet ik dat ik er niet tussen sta. Mijn lichaamsbeweging afgelopen maand was vooral mezelf warm houden toen mijn verwarming het drie dagen niet deed. Maar ik weet wat me te doen staat: ik moet een comeback maken. Terug de sportschool in.

Ik moet nog essays schrijven, dus armspierpijn kan ik er écht even niet bij hebben

Ik besluit de overtocht te maken. Dapper schrijf ik me in voor een sportles en verplaats me van thuis naar sportschool, de kou trotserend. Het regent zelfs een beetje. Gelukkig heb ik afgesproken met een vriendin. Dat motiveert me om door te gaan.

Eenmaal in de sportschool zie ik het bericht: ze heeft afgezegd. Nu sta ik er helemaal alleen voor. Maar ík geef niet op.

Onder het mom van ‘ik moet nog essays schrijven, dus armspierpijn kan ik er écht even niet bij hebben’, heb ik gekozen voor een yogales. Toen ik me inschreef stond er dat het een groep van negen zou worden. Maar nu de zaaldeur gesloten wordt zie ik dat er meer mensen, net als mijn vriendinnetje, slechts goede voornemens hadden.

Met twee vrouwen van 65-plus en mijzelf is de groep compleet. De deur gaat dicht, de muziek gaat aan. ‘We gaan beginnen met tien minuten even lekker vrij dansen!’ Op dit moment ben ik blij dat ik er geen slappe-lach-maatje naast me staat.

Het was misschien niet compleet waar ik op hoopte, maar toch ben ik trots op mezelf. Mijn comeback is een feit.

Abonneer
Laat het weten als er

De spelregels voor reageren: blijf on topic, geen herhalingen, geen URLs, geen haatspraak en beledigingen. / The rules for commenting: stay on topic, don't repeat yourself, no URLs, no hate speech or insults.

guest

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties