‘You guys, I just want to give you all a quick update on the situation in Berlin so far. The city is still under the threat of terrorism, but there were no deaths this week. Thank you, have a nice day.’

Aldus Ed, een Amerikaanse medestudent van een jaar of zestig, waarmee ik iedere dinsdagochtend in de collegebanken zit. Ed geeft ons wekelijks ongevraagd een update van wat er gebeurd is in Homeland, een populaire tv-serie die zich onder meer afspeelt in Berlijn. Aanvankelijk had niemand in de smiezen dat hij het over een serie had waarin terroristische aanslagen aan de orde van de dag zijn. Godzijdank zijn we ondertussen gewend aan Eds gevoel voor humor.

‘Uit elke richting klonken sirenes en schoten brandweerauto’s voorbij’
Wel vraag ik me af hoe waarschijnlijk een terroristische aanslag in Berlijn eigenlijk is. Het toeval wil dat ik twee maanden geleden samen met een vriendin over een kerstmarkt in Prenzlauer Berg slenterde, om neer te strijken in een soort Zweedse kibboets waar men chocolademelk met een flinke scheut van wat sterkers serveerde. En terwijl wij onze derrières tussen de andere gasten op een veels te klein bankje positioneerden, klonk er van buiten het diepe geluid van iets wat onmiskenbaar deed denken aan een zware explosie.

Wat daarop volgde zou je kunnen zien als een zeer interessant sociaalpsychologisch schouwspel. Vrijwel al het geluid in de tent waar wij onze chocomel dronken, verstomde binnen enkele seconden. Terwijl men clandestiene blikken met elkaar uitwisselde, werd het ook buiten opvallend stil. Daarna werd op onnavolgbare wijze glashelder wat iedereen op dat moment dacht: een terroristische aanslag.

Terwijl wij zachtjes op onze chocolademelk bliezen, zagen we hoe eerst één, en daarna velen de tent in haast verlieten, totdat we met zijn tweeën overbleven. Terwijl wij uit uiterst nobele overwegingen besloten wél voor onze drankjes te betalen, was ondertussen op straat een enorme menigte ontstaan. Uit elke richting klonken sirenes en schoten brandweerauto’s voorbij.

In de tram terug naar huis las ik ten slotte wat de oorzaak van de explosie was: iemand had bij een kerstkraam enigszins slordig een gasfles vervangen. Dus, misschien ligt het aan de hoge kijkcijfers van Homeland, maar het terrorisme in Berlijn lijkt vooralsnog sterker aanwezig te zijn in fictie dan in de realiteit. Also, alles klar.