De regel dat vrouwen hun baretten op moeten houden en mannen die moeten afzetten tijdens een promotieplechtigheid, blijft waarschijnlijk de komende vier jaar in het promotiereglement staan.
De universiteitsraad mag zijn suggesties aan rector Cisca Wijmenga sturen, die ook voorzitter is van het college van promoties (dat de regels heeft opgesteld). Maar in principe wordt de tekst pas over vier jaar weer gereviseerd en worden de suggesties dan meegenomen.
Seksistisch
De commotie rond de regel ontstond vorige week toen de u-raad in een commissievergadering het gemoderniseerde regelement besprak. In de nieuwe versie zouden mannen wel hun baret af mogen doen en vrouwen niet.
‘Een ongewenste genderstereotype dat niet meer van deze tijd is’, noemde Janet Fuller van de Personeelsfractie de regel. Emeritus hoogleraar Mineke Bosch noemde die in een ingezonden brief in UKrant ‘een schoolvoorbeeld van seksisme en ‘volkomen overbodig’.
Het bleek een foutje van het college van promoties, zo bleek uit navraag. Het college, dat bestaat uit alle decanen en de rector, bedoelde erin te schrijven dat het optioneel zou zijn voor vrouwen om een baret op te houden. Maar zo kwam het in de tekst niet uit de verf.
Suggesties
De u-raad had graag gezien dat de tekst nu wordt aangepast, maar heeft zelf niet de bevoegdheid om de tekst te veranderen. De raad krijgt het alleen ter informatie. Fuller vroeg de rector daarom hoe de raad wel invloed kan hebben op de tekst.
‘Omdat de rector de voorzitter is van het college van promoties, hebben we afgesproken dat ik haar onze suggesties stuur’, zegt Fuller. En al zal dat niet meteen worden toegepast, toch is ze tevreden dat het onderwerp aan de kaak is gesteld.
‘Het baretprobleem is belangrijk om het principe ervan, aangezien we streven naar een genderinclusieve universiteit’, zegt ze. ‘Maar zoals ook in een eerder artikel al is gezegd, is het niet het belangrijkste punt dat is uitgelicht. Ik ben blij dat het heeft geholpen bij het aankaarten van het feit dat we verder moeten kijken dan persoonlijke voornaamwoorden om een inclusieve taal en praktijk te creëren.’