Mijn vertrek hing af van de welwillendheid van de Argentijnse douaneambtenaar in Buenos Aires. Sinds begin maart waren zij de trotse bezitters van een container vol met snoeren en elektronica: spullen die wij nodig hadden om de 100 detectiestations te bouwen die we willen neerzetten.

Natuurlijk wil je als douaneambtenaar niet zomaar elke container gevuld met dergelijke dingen klakkeloos het land in sturen, maar na een maand waren ze nog niet overtuigd dat wij slechts onschuldige wetenschap wilden bedrijven met deze spullen. Het kostte dan ook bloed, zweet, tranen en waarschijnlijk nog wel iets meer, maar uiteindelijk gaven de douaneambtenaren de container vrij. Nu die  dan eindelijk afgelopen weekend bij het campusgebouw van het Pierre Auger Observatorium in Malargüe is aangekomen, is het tijd om die kant op te gaan.

Collega’s zijn er al

Twee van mijn collega’s uit Groningen zijn er al. Dat de container er nog niet was, was voor hen geen probleem: zij zijn verantwoordelijk voor de installatie van het draadloos netwerk waarover we straks onze data te versturen. Alle spullen die ze hiervoor nodig hebben, waren al eerder gearriveerd. Tenminste, dat dachten ze.  Want steeds opnieuw werd duidelijk dat er een onderdeel ontbrak of dat er eentje kapot was. Die onderdelen zijn in Argentinië  moeilijk te krijgen en moeten dus eigenlijk net als de container het land ingevoerd worden.

Alleen, om nu voor elk connectortje een container te sturen is een beetje overdreven. Dus werd het via de mail besteld met als afleveradres het Kernfysisch Versneller Instituut in Groningen.  Ik haalde het daar op en probeer of ik het in mijn bagage de Argentijnse grens over kan krijgen.

Problemen bij de douane?

Net als bij de haven letten douaneambtenaren op het vliegveld scherp op eventuele gevaarlijke apparatuur die het land binnenkomt. Als het nog niet eerder is gebruikt, gaat er altijd een alarmbelletje rinkelen. Trucje: de apparatuur uit de doos halen, de clips van de snoeren en alles verspreiden over je bagage. Tussen mijn sokkken zit dan ook nu twee media converters en hun bijbehorende stekkers, tussen mijn hardloopschoenen ingeklemd zit een ‘sine wave inverter’ en twee connectortjes zitten in mijn trui gewikkeld. Ik ben benieuwd of ze me zonder problemen het land binnenlaten, of dat ik net zoals de container een tijdje moet wachten.