RUG-student Natalie Voo weet alles van eten: ze komt uit de culinaire meltingpot Maleisië en is ook nog eens de dochter van een restaurateur. Om de week recenseert ze de studentvriendelijke horeca van Groningen. Deze keer: Konbu Streetfood.
Ik geef toe: ik heb dit restaurant met opzet jarenlang vermeden. Niet om een of andere sappige reden, maar gewoon omdat ik ervan overtuigd ben — misschien onterecht — dat niets echt goed is bij restaurants waar je alles kunt krijgen. Ik heb het niet over fusion — fusion is geweldig, een soort culinaire jazz. Nee, ik heb het over het soort plek waar jij pad thai bestelt, terwijl je tafelgenoot voor een biryani gaat en de jongen achter je een bord spaghetti leegslurpt. Dat soort chaos.
Hoe dan ook, in een moment van zwakte (of optimisme?) dacht ik: ‘Misschien is dit ‘m.’ De grote uitzondering van de pan-Aziatische restaurants; een plek waar ik naartoe kan gaan als ik zin heb in iets pittigs, soepigs of gefrituurds. Dus gaf ik Konbu een kans.
Droge kip
We begonnen met de Korean fried chicken. Die was… wauw. Ik zou willen zeggen dat ik sprakeloos was, maar nee, ik had een hoop te zeggen. Het was, zonder twijfel, de slechtste Korean fried chicken die ik ooit geproefd heb. En dat wil wat zeggen. Hij was droog, alsof ie net een reis door de woestijn achter de rug had. Te lang gebakken, met een deegjasje dat ook als kogelvrij vest zou kunnen dienen. De smaak deed z’n best om weerstand te bieden, maar dat was zinloos. Ironisch genoeg hebben de eigenaars ook nog een Korean fried chicken-tent, Konbu Jiro, wat het alleen maar mysterieuzer maakt. Misschien had de keuken een slechte dag, of misschien was het reserveteam ingezet, wie zal het zeggen.
Toen kwam de pho op tafel, die oké was, maar ook niet meer dan dat. Alle smaken waren aanwezig, maar het miste een ziel. De bouillon was licht en vlezig, maar miste die diepe, troostende complexiteit die een goede pho zo geweldig maakt. En de bouillon was trouwens ook niet heet genoeg om het rauwe rundvlees te koken, wat nou precies z’n hoofdtaak is.
Maar dan de tom yum! Dat was de echte ster van de avond: zuur, pittig, hartig, romig. De smaken deden een dansje op mijn tong — het was ook precies pittig genoeg voor mij, dus als je uit Nederland komt, trek je het misschien niet. Het was zo’n onverwachts lekker maal dat ik bijna de kiptragedie vergat. Ik zou 100 procent zeker terugkomen voor deze tom yum.
Doorsnee
De bediening was snel en vriendelijk, niks op aan te merken. De zaak liep snel vol, dus als je van plan bent hierheen te gaan, is reserveren verstandig. De inrichting was uitermate doorsnee.
Dus had ik gelijk over dat ‘manusje van alles, meester in niets’? Zo ongeveer. Toen ik hier binnenkwam was ik helemaal voorbereid op teleurstelling, en ik ging weg met een buik vol acceptabele pho, een gebroken hart vanwege de kip en een nieuwe liefde, de tom yum. Niet slecht voor een restaurant met een culinaire identiteitscrisis.
Konbu Streetfood, Oosterstraat 10
Een Aziatisch restaurant in het centrum. Voor twee mensen waren we €40,30 kwijt.
Eindoordeel:
Eten 7,8/10
Presentatie 7/10
Bediening 7/10
Sfeer 7/10