ik begaf me in een wereld
van synapsen en impulsen
leerde dat emoties primitief zijn
dat liefde slechts dopamine is,
gepaard met doodsimpele naïviteit

ik vond dat moeilijk te geloven
wanneer ik daarna met doldrieste kop
en wild-open lente-ogen
door de gangen van de LB liep
en telkens opnieuw verliefd werd

ik heb liefde gevat voor de boeken
hun schrijvers, hun woorden,
het getik van laptopvingers
van studenten die net beginnen
aan hun gretige, weetgrage klim

ik weet: het is méér dan dopamine
het heeft niets met naïviteit te maken
want des te verliefder ik word,
des te meer ik weet en wil weten.