Dit artikel verscheen ook in ons papieren magazine, overal verkrijgbaar in de universitaire gebouwen en digitaal op Issuu.

Het zijn stuk voor stuk gigantisch lelijke gebouwen. Grijs. Saai. In vroegere fabriekshallen of onder een viaduct van de ringweg, de locatie maakt niet uit. Bij oefenruimtes in de stad gaat het om de binnenkant. Want daar gebeurt het. In de vierkante hokjes zonder ramen repeteren elke week honderden Groningse bandjes, duizenden muzikanten. Daar klopt het hart van de Groningse muziekwereld.

Dat voel je als je langs de oefenruimtes van Het Viadukt (17 oefenruimtes en een podium) loopt. Isolatie of niet, van alle kanten knalt de muziek op je af in een brij van gitaren en ritmes. Het Viadukt is het grootste en oudste oefenruimtecomplex van de stad. Alleen hier spelen al 120 bands: zo’n 500 man, elke week. En dan is het aantal oefenruimtes de laatste jaren ook nog eens enorm gestegen: broedplaatsen voor lokaal talent.

Verbindende factor

‘We hebben echt geluk in Groningen’, vertelt drummer Eelco Brand (32) van de tweemans noiseband Attack Robot Attack. Ze nemen net even pauze. ‘Groningen heeft goede podia en ook nog eens dit soort oefenruimtes. Dat is wat je nodig hebt om een muziekscene te krijgen.’ Zanger en gitarist Ariën Siertsema (34) vult aan: ‘Dit soort locaties is de verbindende factor van de muziek in Groningen. Iedereen komt elkaar hier tegen, en daaruit ontstaat veel nieuws.’

Manfred Hilscher runt al twintig jaar de Hundread Sound Accompany (acht oefenruimtes en een podium). Hij is een cultfiguur binnen de muziekwereld en zo ziet hij er ook uit. Meer dreadlocks dan je kan tellen en een trainingsbroek-met-jamaicastreep.

Zijn oefenruimte lijkt wel een beetje op hem. Kleurrijk ingericht, en soms een beetje rommelig. De bierflesjes van de vorige dag staan nog in de hokjes. ‘Ik moet nog wat opruimen’, zegt hij vaag.
Hilscher vindt het mooi dat zijn oefenruimte totaal verschillende muzikanten en genres samenbrengt. ‘Een zwaar alternatieve punkrockband die opeens enorm geïnteresseerd is in de rockabilly van de oude mannen van zestig naast hen. Dat vind ik tof. En inspirerend.’

Al relativeert hij de romantiek wel direct. ‘Het grootste gedeelte bestaat uit amateurs die het gewoon leuk vinden muziek te maken. Dat heeft met cultuur dan weer weinig te maken.’

Rijk worden

In Het Viadukt neemt de volgende rockgroep pauze. Drie ouwe rockers die iets maken wat ze zelf Cowboy Punk noemen. The Dakdoev’m heten ze, al is dat nog een werktitel. ‘We hebben dan ook pas vier eigen liedjes’, grapt frontman Han Ananias. ‘Die broedplaats van talent, dat slaat niet echt meer op ons. Daar zijn we wat te oud voor.’

De band oefent één keer per week, als hobby. ‘We hebben geen pretenties om hier rijk mee te worden. Een krat bier en een gezellige avond is genoeg’, roept Ananias.

Beheerder van Het Viadukt Edwin Pot leeft mee met de muziek die in het pand wordt gemaakt. ‘Ik weet van alle bands wat voor muziek ze maken. Vaak als ik klaar ben ga ik boven zitten en dan kan ik horen wat iedereen doet.’

Geluidsoverlast

‘Het is een kweekvijver hè’, zegt hij. ‘Iedereen ontmoet elkaar en dat faciliteren wij.’

Het Viadukt is de enige non-profit oefenruimte van Groningen. Ze zijn een stichting met een ideologie. ‘Regel een is: Een zo goed mogelijke oefenruimte voor zo weinig mogelijk geld. Dat is ons doel. Alles draait om de muzikanten.’

De acht ruimtes in het Oude RKZ sluiten binnenkort, wegens geluidsoverlast. Maar tegelijk opent in de Oosterparkwijk een nieuw complex (drie oefenruimtes).

Groningse bands kunnen in ieder geval altijd wel ergens terecht om herrie te maken. ‘In Groningen zijn altijd veel bandjes die willen spelen’, zegt Pot. ‘De oefenruimtes zijn natuurlijk slechts een onderdeel van de scene. Maar wèl een heel belangrijk onderdeel.’