• Alain

    Luikse wafel

    Vlaanderen is een stuk Nederland dat ons is komen te ontvallen. Met dank aan die eerste (W van) Willem. Onnodig, dacht ik. Immers, dezelfde taal (bij het nationaal dictee staan de Vlamingen nipt voor), dezelfde gewoontes (ze houden ook van patat, excuseer: frites) en hetzelfde opportunisme (ze denken een groot manneke te zijn in Europa. Net als wij).

    Nu ik in Antwerpen woon begrijp ik het verschil met ‘dien Ollanders’. De Scheldestad ligt slechts een klein stukje over de grens, maar ik waan me in een compleet andere wereld. De taal: joppiesaus heet Joepi en ze kletsen meer Frans dan wij ooit leren – van bon ton tot degoutant. De bourgondische eetgewoontes zijn inspirerend. Een broodje kaas achter de computer? Onbestaanbaar en asociaal. Dagelijks zit het restaurant vol, met immense rijen voor het dagschotelke met groentjes. En een pintje pakken onder werktijd? Geen probleem.

    Sociaal contact is heilig. In de tram worden onbekenden begroet als oude makkers. Bijzondere gesprekken zijn het gevolg. Ik belandde naast een beeldschoon tienermoedertje met een strontirritante kleuter die zojuist z’n slabbetje had ondergespuugd met nog definieerbare stukjes Luikse wafel met warme kersen en slagroom. In geuren en kleuren (die geuren hadden wat mij betreft achterwege kunnen blijven) vertelde ze over haar mammadag. De tram remde, het kind gleed van de leren bekleding tegen de oedeembenen van de oude vrouw tegenover ons (die ook al halverwege haar verhandeling met ziekenhuisleed was). Ik tilde het kind terug op de bank, terwijl het meisje probeerde de oedeemvrouw enigszins op te kuisen. Met duizend maal sorry en een batterij aan fijne-avondwensen stapte ik uit.

    Een incident? Twee weken in Antwerpen en ik heb al meer ‘vreemden’ gesproken dan in een jaar in Nederland.

    De grens is een cultuurkloof. Met de Vlamingen aan de goede kant. Alhoewel, is het gras niet altijd groener aan de overkant?

    Alain Dekker is 4e jaars klinisch moleculaire neurowetenschappen en doet momenteel aan de Universiteit Antwerpen onderzoek naar Alzheimer.

     

    Foto Reyer Boxem