‘Ik doe veertig dagen zonder snoep, toetjes, koekjes of lekker drinken’, vertelt studente godsdienstwetenschappen Franka Reismeijer. ‘Oftewel, zonder suikerige dingen.’ Elk jaar, in de dagen tussen carnaval en Pasen, legt ze zichzelf een kleine beperking op. Vorig jaar geen recreatief internet, dit jaar geen snoep. ‘Ik drink geen alcohol en ik ben al vegetariër. Die twee vielen dus af. En veertig dagen zonder seks, daar heb ik mijn vriendje nog niet toe bereid gevonden.’
Het doel? Bezinning en bewustwording. En het trainen van een beetje zelfbeheersing. Vasten is van oudsher een katholieke traditie. Vanaf de jaren zestigwerd de kerk minder streng en werd de veertigdagentijd minder strikt. De laatste jaren is vasten weer populair onder jongeren. Maar dan anders. Veertig dagen zonder Facebook, of zonder vlees, of zonder suikerige dingen. Soms georganiseerd (bijvoorbeeld het Belgische Dagen Zonder Vlees), maar meestal gewoon particulier. Vanuit de kerkelijke traditie, of voor zichzelf.
‘Vroeger met mijn ouders aten we in deze tijd één keer per week een sobere maaltijd. Maar dat past niet echt meer bij mijn leven als student’, legt studente theologie Enrieke Damen uit. ‘Veertig dagen zonder Facebook is veel confronterender. Ik kijk er normaal meerdere keren per dag op. Het is niet iets essentieels in mijn leven, maar zo voelt het bijna wel.’
Speciaalbier
Bij de christelijke studentenvereniging Navigators zijn genoeg leden aan het vasten. ‘Als bestuur doen we er allemaal aan mee’, vertelt Tom van Gemeren, extern van de vereniging. ‘Zelf heb ik besloten om geen spelletjes meer te spelen op mijn smartphone en geen speciaalbiertjes meer te drinken. Het leeft best wel binnen de vereniging.’
In de veertig dagen gaat het nog steeds om bezinning en bewustwording, net als oorspronkelijk de bedoeling was van de Vastentijd. Tom: ‘Ik geef veel geld uit aan speciaalbiertjes, terwijl er genoeg mensen in Groningen zijn die het minder goed hebben. Het is belangrijk om je dat te realiseren. Dat kan goed in deze tijd.” Franka: “Het gaat er om er bij stil te staan hoe rijk je eigenlijk bent, juist door jezelf iets te ontzeggen.’
Tot nu toe gaat het de studenten goed af. ‘Het moeilijkst zijn de e-mails die ik automatisch doorgestuurd krijg wanneer er iets op mijn Facebookprofiel gebeurt. Daar had ik niet goed bij over nagedacht’, vertelt Enrieke.
Franka zucht. ‘Ik ga mijn winegums het meest missen. Die eet ik altijd als ik stress heb voor een deadline. Dat gaat nog voor problemen zorgen.’