Het jasje van Memphis
Op het eerste gezicht is Ardy Samandarpour een glamoureus type. Zonnebril op, baardje en zijn eigen beschilderde kleding aan. Maar zodra de derdejaarsstudent farmacie begint te praten, is het een en al bescheidenheid.
Dankzij zijn afgeleverde werk voor Manchester United-speler Memphis Depay is hij als kunstenaar ineens in de schijnwerpers komen te staan. RTL Boulevard zocht hem op, Instagramvolgers groeien en er is zelfs een nieuwe opdracht van een internationale bekendheid. ‘Binnen nu en drie weken zie je wel van wie…’, klinkt het geheimzinnig.
Vingerverfproject
Zijn schilderkunsten werden, naar eigen zeggen, in groep één ontdekt. ‘We hadden een vingerverfproject en daar kreeg ik goede reacties op. De juf belde zelfs mijn moeder op om te vertellen dat ze moest komen kijken. Op die leeftijd ben je wel gevoelig voor dat soort externe motivatie. Toen ben ik meer gaan tekenen.’
Dat deed hij altijd op traditioneel materiaal: papier en doek, met bijvoorbeeld olieverf. Samandarpour, als kunstenaar bekend onder ‘ArdyArt’, leerde zichzelf de fijne kneepjes aan: ‘Ik heb wel eens getwijfeld over het nemen van lessen, maar juist door het gebrek daaraan heb ik mijn eigen stijl ontwikkeld. Dat zou er wel eens uitgestampt kunnen worden.’
Sinds een jaar is hij bezig met het opsieren van kledingstukken. Tot dat moment schilderde hij niet zoveel. ‘Ik tekende wel op collegeblokken, maar in mijn kamer was het niet te doen. Ik zou telkens alles overhoop moeten halen, zodat ik een doek kon neerzetten. Ik begon voor mezelf schoenen en shirtjes te beschilderen en begon ze te dragen. Toen wilden vrienden het ook. Vervolgens is het balletje via sociale media verder gaan rollen.’
Bollebof
Vorig jaar kreeg Samandarpour bericht van rapper Bollebof. Of hij voor de videoclip van ‘Kwasten’ een jasje kon beschilderen met zijn vriendin op de achterkant. Uiteindelijk verzorgde de 22-jarige ook de bodypaint, zoals te zien is in de ‘making of’. Depay, een goede vriend van de rapper, wilde iets soortgelijks voor zijn vriendin, waarna Bollebof het verzoek een maandje terug bij de kunstenaar indiende.
‘Ik zei meteen ja’, lacht Samandarpour. ‘Vervolgens moest ik bekijken hoe ik dat allemaal in kon passen met mijn studie. Die is vrij intensief qua contacturen. Het was wel even aanpoten, ik ben veel ’s avonds en ’s nachts met de jas bezig geweest. Vanuit mezelf ben ik erg ongestructureerd, dat wordt steeds lastiger als je het drukker krijgt. Het is een beetje jongleren. Uiteindelijk leverde ik het jasje één dag van tevoren af.’
‘Hij kan alles kopen, maar kiest voor mij’
Zelf sprak hij Depay nooit, maar via Bollebof werden de complimenten overgedragen. ‘Sowieso vond ik het een groot compliment: hij kan alles kopen, maar kiest voor mij. Het is een teken dat mijn werk gewaardeerd wordt. Het was wel erg lastig, het moest geheim blijven. Ik was blij en excited dat ik dit mocht doen, maar ik kon mijn vrienden niet zeggen voor wie ik bezig was. Ik had toen wel al het idee dat dit groots opgepakt kon worden.’
Kunst is een hobby
Dat gebeurde: kranten en tv-stations in binnen- en buitenland besteedden aandacht aan het jasje van Memphis. Het bericht van de voetballer op Instagram kreeg zo’n zeventigduizend likes. ‘En ik kreeg vriendschapsverzoeken, berichtjes van oud-klasgenoten en werd verder veel genoemd in de media. Van m’n moeder heb ik alle artikelen moeten fotograferen en bewaren.’
De nieuwe aandacht voor zijn werk betekent, naast de opdracht van de mysterieuze bekendheid, ook nog een toevoer van andere opdrachtjes. ‘Nog meer te plannen, nog meer keuzes!’ roept Samandarpour uit. Toch ziet hij zichzelf niet als ondernemer: ‘Ik heb altijd gezegd: kunst is een hobby. Als beroep is het te onzeker. Je blijft afhankelijk van de perceptie van het publiek. Als zij het niet meer leuk vinden, kun je ze niet ineens dwingen om je werk toch weer leuk te vinden.’
‘M’n studie farmacie zou ik dan ook niet stopzetten, moest ik een keuze maken’, klinkt het vastberaden. ‘Maar dat is nu gemakkelijk om te zeggen, ik sta nu niet voor die keuze.’ Tot slot nog een suggestie: kan hij die saaie witte labjassen niet opleuken? Samandarpour lacht: ‘Ik denk dat dat in verband met de veiligheid niet kan, helaas. Maar bij mij staan er wel met pen poppetjes op getekend en zitten er gaten in van het zuur. Ook een soort kunst!’