‘Alleen topsporters krijgen alle vrijheid van de wereld’
Toen ze onlangs werd gevraagd voor het voorzitterschap van LHBT-belangenorganisatie COC Groningen-Drenthe, was het kiezen of delen voor Jantine Doornbos. De 23-jarige studente wilde graag iets betekenen voor LHBT’ers (lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders), maar moest daarvoor wel een pittige keuze maken. Want hoe combineer je een studie informatiekunde met een voorzitterschap en een eigen bedrijf?
Keuze
‘Het maakt me best een beetje boos. Topsporters, PhD’s en anderen binnen de RUG krijgen van de universiteit hulp en alle vrijheid van de wereld, maar studenten die er buiten de universiteit actief iets naast doen, niet. Het is best frustrerend.’ Doornbos raakt enigszins geïrriteerd als het onderwerp aangesneden wordt. Die drie dingen combineer je dus niet.
Niet in haar geval, althans. Ze werd namelijk voor de keus gesteld toen ze haar COC-voorzitterschap accepteerde: verder met haar bedrijf waarmee ze longboards verkocht of stoppen om haar studie af te maken. ‘Iets anders kon niet. De studieadviseur zei: ‘Sorry, maar er is geen andere oplossing.’’ Ze koos uiteindelijk voor het laatste en verkocht haar bedrijf.
Geen onwil
Een goedlopend bedrijf opgeven voor een studie lijkt niet bepaald vanzelfsprekend. Toch maakte de vierdejaars bachelorstudente wel die keuze. ‘Ik wil het afmaken. In de colleges leer je de bouwstenen. Anders mis ik de basis om met de groten mee te kunnen praten.’
En ze deed het een beetje voor haar eigen trots: ‘Ik wil bewijzen dat ik het kan.’ Doornbos werd gepest. ‘Omdat ik anders was.’ Bovendien kreeg ze op school te horen dat ze nooit ergens zou komen. Ze kreeg vmbo-advies, maar ging uiteindelijk glansrijk naar het gymnasium met de maximale CITO-score. ‘Ik heb het altijd alleen gedaan. Als je maar gelooft in wat je doet.’
Ook bij andere ondernemende studenten is het vaak geen onwil die zorgt voor uitval, zegt ze. ‘Mensen willen hun studie echt afmaken, maar vaak worden ze gedwongen om te stoppen. Het is zo zonde, want je gunt iedereen goed onderwijs.’ Bouwstenen zijn voor ieders toekomst belangrijk, stelt ze.
Ondersteuning
Hoewel de universiteit ondernemerschap wel stimuleert, vindt Doornbos dat de RUG meer moet doen om ondernemen tijdens de studie ook mogelijk te maken. ‘Voor een bestuursjaar krijg je subsidie en topsporters worden tegemoetgekomen. Dezelfde regelingen moeten er komen voor ondernemers en mensen die zich inzetten voor de maatschappij.’ Natuurlijk moet je wel rekening houden met studievertraging als je een eigen bedrijf hebt, vindt ze. ‘Als je tachtig uur per week werkt, is het logisch dat je een beetje vertraging hebt.’
‘COC zou eigenlijk niet moeten bestaan’
Ook nu ze haar bedrijf noodgedwongen aan de kant heeft gezet en een maatschappelijke functie heeft als COC-voorzitster, komt de RUG haar niet tegemoet, vindt ze. Toch richt ze zich volledig op haar voorzitterschap: ‘Ik moet de telefoon wel opnemen, dus als die tijdens een college gaat, loop ik naar buiten.’ Door alle drukte als nieuwbakken voorzitster vergat ze een opdracht in te leveren: ‘Het kan een docent niet schelen waarom.’ Te laat is te laat.
Veilig
Hoewel ze niet het gevoel heeft veel speelruimte te krijgen van de universiteit, is Doornbos vastbesloten iets van haar voorzitterschap te maken. En dat met evenveel passie als waarmee ze onderneemt. ‘Ik wil mensen bij elkaar brengen, iemands leven veranderen. We moeten iets doen.’ Ze doelt op de discriminatie die LHBT’ers nog steeds dagelijks ondervinden. ‘Ik kan op straat hand in hand met mijn vriendin lopen, maar ben wel altijd op m’n hoede. Ik ben weleens uitgescholden.’
Maar terwijl ze zich als ondernemer en maatschappelijk kartrekker onvoldoende gesteund voelt door de RUG, voelt ze zich als lesbienne juist veilig op de universiteit. ‘Iedereen mag hier zijn. De focus ligt op studie, niet op iets anders.’
Doornbos wil niet dat de universiteit te veel focus op LHTB’ers legt. Juist daardoor benadruk je het anders zijn, stelt ze. ‘Maar wij zijn niet anders. Of zielig. Het COC zou eigenlijk niet moeten bestaan.’ Liever ziet ze dat de RUG de focus wat meer legt op haar andere passie: ondernemerschap.