‘Brood is er in overvloed, alleen de verdeling is niet goed’, schreeuwt een meisje bij het schap met broden van de Albert Heijn aan de Vismarkt. Ze pakt twee zakken brood en een aantal omstanders die het op is gevallen dat er wat gaande is, pakken hun mobieltje en beginnen te filmen.

‘Betalen is niet meer van deze tijd’, gaat het meisje verder, ‘vrijheid is bezitsloosheid!’ Niet veel later wordt ze ingerekend door de politie. Of eigenlijk door stadsdichter Kasper Peters, die voor de gelegenheid is uitgerust met een blauw shirt en handboeien. Omstanders lachen en gaan verder met winkelen. Niet veel eerder was de poëtische flashmob vanaf de infobalie aangekondigd door datzelfde meisje, RUG-huisdichter Jephta de Visser.

Vegetariër

Het leek De Visser leuk om poëzie niet alleen voor poëzieliefhebbers, dichters en lezers toegankelijk te maken, maar voor iedereen. En het werkt. Althans, voor een klein groepje winkelende mensen wiens aandacht wordt getrokken door een gedicht over sinaasappels bij de groenteafdeling, of over een vegetariër bij het vleesschap.

Ingeleid door livemuziek pakt De Visser, Peters of een van de andere dichters, zoals voormalige RUG-huisdichters Lilian Zielstra en Pauline Sparreboom, een leeg kratje, gaat erop staan en zet een gedicht in. Over een hond in de supermarkt. Of over iemand die niet kan kiezen tussen alle soorten wijn, waarop de vakkenvuller hem doorverwijst naar de bierafdeling.

Opkijken en doorlopen

Lang niet alle supermarktbezoekers staan stil bij de gedichten. De meesten kijken even op en lopen dan weer door. ‘Uiteindelijk kom je hier maar voor één ding, en dat zijn de boodschappen’, zegt een oudere man. ‘Maar dat is ook het leuke.’

De Visser is blij met het verloop. ‘Eigenlijk zouden we dit elke maand moeten doen. In verschillende winkels. De Jumbo vond het namelijk ook een heel leuk idee.’