Ik maak me zorgen. Steeds meer Facebookvrienden komen er publiekelijk voor uit aan waanbeelden en/of narcisme te lijden. Dit doen ze met een variant op de volgende post: ‘Ik verklaar hierbij dat ik Facebook en derden GEEN toestemming geef om mijn foto’s en informatie publiekelijk te gebruiken.’

Ronduit paranoïde. Ten eerste is de angst van deze mensen dat Facebook al hun foto’s mág gebruiken al compleet ongegrond. Als ze net zo hard hun best hadden gedaan op het lezen van de nieuwe, versimpelde privacyvoorwaarden als op het kleien van hun belachelijke post, dan zouden ze wel beter weten. Facebook mag namelijk alleen je profielfoto en/of naam plaatsen op een pagina die je geliked hebt. Omdat je dat geliked hebt.

Maar wat me naast die ontzettende onwetendheid nog het meeste dwarszit, is het volgende. De mensen die zo’n status deelden of zelfs hun náám op Facebook wijzigden, zijn namelijk stuk voor stuk kneitersaai. Het slag mensen dat überhaupt maar tien dingen geliked heeft. Dingen als obscure metalbands, of een merk hondenbrokken.

Geen dingen om je voor te schamen. En zeker geen pagina’s die malle advertenties gaan maken van de profielfoto van Dirk Doorsnee op wandelvakantie. Ik geloof dat ik meer te vrezen heb, met in mijn 2208 vind-ik-leuks pagina’s als Turkse en Marokkaanse vrijgezellen en Playboy Deutchland.

Na het hebben doorgeworsteld van het verdere, evenzo suffe, fotomateriaal van mijn wanende vrienden kon ik niks vinden dat überhaupt het inlijsten waard was. Ik zag vooral veel onderbelichte scheve kattenfoto’s en foto’s van borden ondefinieerbaar eten, gemaakt met een veel te woeste flits. Commercieel compleet onbruikbaar.

Hier moet haast meer achter zitten. Aangezien ze denken dat Facebook ál hun foto’s mag gebruiken, is het plausibel dat ze vrezen dat hun privécollectie op straat komt te liggen. Foto’s die ze alleen met zichzelf of hun partner of bepaalde groep hebben gedeeld.

Achter hun façade van belegen vakantiefoto’s van slechte kwaliteit moet haast wel meer zitten. Onwijs gore selfies, seks met dode dieren, een geheim leven als minnaar van een celebrity, bewijs van hun dubbelleven als pyromaan. Een hele geruststelling. Zijn m’n vrienden toch een stuk interessanter dan ik vermoedde.