De top tien van Siewert-Jan Marrink

Van wat voor muziek hou je? En wat zijn je favoriete nummers? Die vragen stelt de UK iedere twee weken aan een willekeurige medewerker of student. Hun playlist hoor je op Spotify.

Wie is Siewert-Jan Marrink?

Siewert-Jan is hoogleraar moleculaire dynamica bij de Faculteit Wiskunde en Natuurwetenschappen. Zijn onderzoeksgroep houdt zich bezig met het ontrafelen van cellulaire processen op moleculair niveau, door middel van computersimulaties. Daarvoor gebruikt hij de krachtigste supercomputers die beschikbaar zijn.

In een recent interview voor Science LinX legt hij uit hoe en waarom, en kun je filmpjes van zijn werk bekijken.

Over zijn favorieten:

‘Ik dacht dat ik nog aardig bij de tijd was met mijn muziekkeuze, maar het blijkt dat mijn top tien voornamelijk uit de jaren negentig stamt. Maar dat was dan ook een zeer rijke muzikale periode, met de opkomst van acid house, triphop, drum-‘n-bass, new beat, bigbeat, jungle, industrial, gangsta rap, en black metal. Was het maar weer 1990 …’

Pilletje erbij…

Nephilia – Seigmen. ‘Noorse band, vrij onbekend maar maakte prachtige melancholische muziek begin jaren negentig.’

Shining road – Cranes. ‘Britse groep uit diezelfde periode, met een minimalistisch gothic sound. Alleen al die stem, geweldig.’

Der morgen danach –
Lacrimosa. ‘Symphonic metal band uit Duitsland. Combineren klassiek instrumentarium met metal riffs in een unieke stijl. Mijn favoriete band.’

The dark caress –
My Dying Bride. ‘Engelse doom metal band van het beste soort, en met de coolste bandnaam. Bij een live optreden daalt de temperatuur 20 graden zodra ze opkomen. Chill ….’

Eradication instincts – Dimmu Borgir. ‘Noorse black metal met symfonische trekjes. Zoals Alex (collega) zegt: het begint vaak heel mooi, maar ontaardt steevast. Hier na 1:48 …’

Closer – Nine Inch Nails. ‘Industrial rock band uit Amerika, zeer populair in de 90-er jaren. Stuwende muziek, zeer dansbaar. Goeie lyrics, ook nog.’

Just one fix – Ministry. ‘Zelfde tijd, zelfde plaats, maar dan een tandje harder. Bruut industrial metal geweld. Als je dit na 20 seconden nog niet leuk vindt, zou ik maar niet verder luisteren.’

When will they shoot – Ice Cube. ‘Amerikaanse gangsta-rapper van het eerste uur. Rauwe energie, de agressie spat eraf. LA begin jaren negentig, dan weet je het wel.’

Cowgirl – Underworld. ‘Britse house formatie, hun naam gevestigd in de jaren 90 (is hier soms een patroon?) met kenmerkende lang uitgesponnen hypnotiserende beats. Pilletje erbij …’

Eat sleep rave repeat – Fatboy Slim. ‘Moderne vette rave van deze Britse DJ, groot geworden met bigbeat… in de jaren negentig. Dat dan weer wel.’

Gesneuveld: guilty pleasure Kylie Minogue (Where the wild roses grow) en twintig jaar klassieke opvoeding (voor echt mooie muziek: Arvo Part, Cantus in memoriam Benjamin Britten).

 

 

 

10-09-2014