‘Het gaat om veel meer dan je studieresultaten’, kopte de UK eerder deze week, met daaronder een klaagzang van oud­studente Engels Anna Noorda over de focus van de universiteit op studieresultaten in plaats van op ‘creativiteit en ambitie’. Wat ze daar precies mee bedoelt, blijft echter volstrekt onduidelijk in het stuk.

Het viel Noorda toen ze in Groningen ging studeren al snel op dat de RUG ‘geen broedplaats is voor ambitieus talent’. ‘Creatieve talenten die ambitieus en enthousiast zijn over alles buiten de universiteit, worden nauwelijks getolereerd.’

Vreemd advies

Argumenten voor deze nogal boude stelling volgen echter nauwelijks, net als een uitleg over wat ‘nauwelijks getolereerd’ betekent. Wat wel volgt is één voorbeeld van een geval waarin een studieadviseur een stage bij een uitgeverij afraadde en voorstelde om gewoon bij de Albert Heijn te gaan werken ‘en daarna verder te studeren’. Een beetje een vreemd advies, inderdaad, maar om op basis daarvan nou in ons kleine digitale zusje de universiteit neer te sabelen gaat wat te ver.

Ten eerste omdat de universiteit naar mijn idee juist wél probeert ‘creativiteit en ambitie’ te bevorderen onder studenten. Er zijn bestuursbeurzen beschikbaar, er worden subsidies
 verstrekt aan studentenorganisaties (bedankt, CUOS!), de gemiddelde studieadviseur bij letteren zal ongetwijfeld een stage bij een uitgeverij aanmoedigen (net de verkeerde getroffen, Anna, kan gebeuren), studenten kunnen student­assistent worden, helpen op het lab, ander werk verrichten op de universiteit..

En dan hebben we het nog niet eens over het laatste project van de universiteit gehad: het Van Swinderenhuys. Een pand dat is aangekocht door de universiteit en waarvoor een groepje studenten een exploitatieplan mag verzinnen én uitvoeren. Kortom, de universiteit doet heus meer dan alleen cijfertjes pompen. Het is maar net wat je er zelf van maakt.

‘We moeten je teleurstellen’

Verder stelt Anna dat ‘een diploma wel zinvol moet zijn’. Dan moet je geen Engels gaan studeren, maar dat terzijde. Noorda gaat namelijk verder met te stellen dat ‘een diploma meer
[is] dan alleen studiepunten en cijfers, een diploma is een papiertje waarmee jij kunt laten zien dat je na enkele jaren studeren jezelf ontwikkeld hebt op een manier waar jij tevreden over bent’.

Euhm. Nee dus. Daar moeten we je teleurstellen, Anna. Een diploma is echt niet heel veel meer dan studiepunten en cijfers. Tuurlijk mag je er van alles bij doen ‘om je te ontwikkelen op een manier waar jij tevreden over bent’. Geen probleem. Maar daar ben je in eerste instantie zelf verantwoordelijk voor en niet de universiteit. En, zoals gezegd, die doet nog aardig haar best ook om je daarmee te helpen.

‘Het verbreden van je kennis’ behoort tot de veelvuldig terugkomende argumentatie wanneer men probeert uit te leggen waarom studeren op de universiteit juist zo distinctief anders is dan studeren aan een hogeschool, bijvoorbeeld. ‘Maar kennelijk is dat verbreden van je kennis geenszins in lijn met het volgen van je ambitie’, schrijft Noorda verder (nogal cryptisch) en dat lijkt het belangrijkste punt in de tekst te zijn.

Spijker op z’n kop

Wat mooi is, want daar slaat ze de spijker op zijn kop. Je kennis verbreden is inderdaad iets anders dan het volgen van je ambitie. Laten we het zo zeggen: als het je ambitie is om je kennis te verbreden, kun je die prima volgen door te gaan studeren op de universiteit. En, inderdaad, op de universiteit gaat het voornamelijk om je studieresultaten. Daar is het immers de universiteit voor. Ambities buiten de universiteit kunnen ook, en worden zelfs gesteund.

De cirkel is weer rond. Geen dank.

Olivier Oost is student filosofie en rechtsgeleerdheid aan de RUG. Deze opinie verscheen eerder deze week in de Studentenkrant.