Jeen wielrent, filosofeert en dicht over corona
Poëtische mijmeringen op de racefiets
Jeen wielrent, filosofeert en dicht over corona
Sinterklaasgedichtjes, dat was zo ongeveer de dichtervaring van Jeen de Jong voordat de coronacrisis begon. Nu heeft hij een bundel op z’n naam, werd hij gekroond tot huisdichter in de wielrenpodcast Live Slow Ride Fast van oud-prof Laurens ten Dam en kan hij niet meer zonder dichten.
Het was zijn verbazing over het begin van de crisis die hem aan het schrijven zette. ‘Iedereen riep iets in die eerste week, er waren zoveel meningen. Zelf heb ik die niet zo snel, maar ik let wel op wat mensen zeggen. Dan merk je dat mensen elkaar napraten en tegenstrijdige dingen zeggen, veel ironische dingen. Daar kon ik wel wat mee.’
Kuddedieren
Op Instagram plaatste hij dagelijks een gedichtje. Soms over zijn studie, die nu online was, soms over een uitspraak van minister-president Mark Rutte, dan weer over het gedrag van mensen: ‘Toen er werd gehamsterd, verzuchtte iedereen: “Mensen zijn echt kuddedieren.” Maar doordat ze elkaar allemaal napraatten, waren zij onbewust ook kuddedieren.’
Veel hersenspinsels kwamen tot stand tijdens lange wielertochten. Naast zijn studie wielrent Jeen op hoog niveau. Sommige van de gedichtjes gaan dan ook over filosofische mijmeringen op de fiets. Maar ook zijn studie filosofie komt aan bod: ‘Precies deze periode hadden we het vak ‘Dood en verantwoordelijkheid’. Toen heb ik Heidegger wel even aangehaald.’
Kankerbestrijding
Na een maand kreeg hij steeds vaker de vraag of hij de dagelijkse gedichten zou moeten bundelen. En dat deed hij. De eerste zestig bundels zijn inmiddels verkocht, de opbrengst doneert Jeen aan KWF Kankerbestrijding.
‘Jaarlijks organiseert het KWF de Alpe d’HuZes, waarbij mensen de Alpe d’Huez opfietsen om geld binnen te halen. Dat kan dit jaar niet doorgaan. Er gaat al veel geld naar initiatieven rond corona, maar andere doelen kunnen het ook goed gebruiken.’
Daarmee houdt het dichten voor hem nog niet op. ‘Het zit nu in mijn systeem. Ik denk dat het er voor mij altijd wel zal zijn. Vooral vanwege mijn liefde voor wielrennen. Daar ben ik namelijk zo mee bezig, ook in mijn kop, dat ik er altijd wel wat van vind of er iets over wil vertellen, en gedichten zijn daar een heel mooi medium voor.’
Online collegezaal (18 maart 2020)
Huh, wat raar
Kijk nou eens daar!
Daar zit een gast
In trainingspak
Met kat
Op schoot
En rood potlood
Tussen zijn lippen
Languit op een bank te liggen
Waarbij hij bovendien
Volkomen ongezien
Doch schijnbaar doodgewoon
Een koptelefoon
Blijft dragen
Lang nadat
De docent is beginnen te praten
Echt waar
Niet te geloven
Dat zo’n tokkie
Gewoon college’s bij mag wonen
Benieuwd naar de Coronacrisiskroniek? Je kan de bundel hier bestellen.